Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Ο Εφιάλτης της μπλογκόσφαιρας

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1ο
Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πεινάνε. Κάθε δυόμιση δευτερόλεπτα που περνάνε πεθαίνει ένα μικρό παιδάκι λόγω πείνας και εμείς καθόμαστε και ασχολούμαστε με το εάν τελικά το κρητικό ή το λευκαδίτικο μέλι ταιριάζει καλύτερα με το ψητό κοτόπουλο στον φούρνο. Πραγματικά, δεν έχω λόγια.



Παρακολουθούμε, τον κατά τα άλλα συμπαθέστατο Ηλία Μαμαλάκη να στρογγυλοκάθεται σε υπέρ-πολυτελή τραπεζαρία σε μία νέα εκπομπή που τιτλοφορείται ως «Top Chef» και να γλείφει τα δάχτυλα του, τονίζοντας πόσο λάθος έκανε ο παίχτης με τον τρόπο παρασκευής του πιάτου του. Στην υγειά της αδιαφορίας και της παντελούς απουσίας συναίσθησης. Καλή μας όρεξη!



Μου προκαλεί περίεργα συναισθήματα που τόσος κόσμος κάθεται και βλέπει τόνους από ελαιόλαδο να σιγοψήνονται σε οβάλ κατσαρόλες και περισσότερο που χιλιάδες φανατικοί οπαδοί του είδους, που δεν έχουν πιάσει κουτάλα στην ζωή τους στα χέρια τους ή που στην καλύτερη δεν έχουν γευτεί το αγριογούρουνο που βράζει ανάμεσα σε ντοματίνια Τοσκάνης και αραβικό πιπέρι, να υπερασπίζονται με δέος την άψογη σκηνοθεσία και την ποιοτική κριτική επιτροπή. Καλή όρεξη!



 Τι να σκέφτονται οι πεινασμένοι Ασιάτες που δεν θα είναι καμία 400 εκατομμυριά, όταν στην χώρα μας οι νοικοκυραίοι του «Κάτι Ψήνεται» μοιράζουν τεσσάρια και τριάρια για το παστίτσιο που ήταν νόστιμο, αλλά είχε too much από κεφαλογραβιέρα Ηπείρου.  Τι να νιώθουν τα παιδάκια της Αφρικής όταν στην Ελλάδα οι «Master Chef» απέτυχαν στην δοσολογία της πάπιας αλά κρεμ κατά ένα γραμμάριο αλατιού.



Αλλά σιγά μην στεναχωρηθούμε κιόλα! Αυτοί άλλωστε δεν έχουν να φάνε, θα κάτσουν να δουν τους «Νηστικούς πράκτορες»? Απορώ τι απέγινε η κοινωνία μας, η τηλεόραση μας. Κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν. Τόνοι ψαρικών που για λόγους γυρισμάτων καταλήγουν στις χωματερές. Κανείς δεν ενδιαφέρεται. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Εμπρός μεγάλοι της τηλεόρασης, στην υγεία των ξεχασμένων πεινασμένων…!





Επικοινωνία

Δεν υπάρχουν σχόλια: